Fotoalbum » Planten » Moeraswespenorchis, detail bloemen, Noordhollands Duinreservaat Egmond
Moeraswespenorchis, detail bloemen, Noordhollands Duinreservaat Egmond
Epipactus palustris
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Moeraswespenorchis, detail bloemen, Noordhollands Duinreservaat Egmond
Wetenschappelijke naam: Epipactus palustris
Zoals waarschijnlijk algemeen bekend is, zijn de wilde orchideeën in ons land wettelijk beschermde planten. Door vele negatieve invloeden op onze natuurgebieden zijn veel orchideeënsoorten hardhollend achteruit gegaan in aantallen en verspreiding over ons land. Door zeer gerichte beheersmaatregelen komen de orchideeën tegenwoordig weer steeds meer voor. In onze duingebieden staat de moeraswespenorchis te boek als vrij zeldzaam.
Ook de moeraswespenorchis heeft veel last gehad van het, in het verleden, droger maken van ons land. Deze soort komt van nature voor in natte duinterreinen en kan in bepaalde gebieden geflankeerd worden door de parnassia (Parnassia palustris), de slanke gentiaan (Gentianella amarella) en de veldgentiaan (Gentianella campestris). De tegenwoordige maatregelen zorgen voor een verdere vernatting van de duinen. Dit komt weer ten goede aan de planten, die houden van veel vocht en soms zelf natte voeten.
Deze orchidee kan een hoogte bereiken van 20 tot wel 60 cm. Deze maximale hoogte heb ik van deze orchidee nog nooit mogen aanschouwen. De wortelstok vertakt zich en vormt dan vele uitlopers. De bloemen, die verschijnen van juni tot in augustus, zijn niet groot, maar groeien met meerdere aan een bloeistengel. Ik vind ze wel getuigen van een ingetogen schoonheid. Uit de naam valt al op te maken, dat de plant wordt bestoven door wespen, maar ook mieren, zweefvliegen en zelfs kevers schijnen hier hun aandeel in te leveren. De moeraswespenorchis vermeerdert zich door middel van zaad en door de kruipende wortelstokken. Hierdoor kom je deze orchidee op bepaalde plekken dan ook in grotere groepen tegen.
Door een samenleving met een schimmel heeft het geen enkele zin om planten van deze soort uit te steken en in de eigen tuin te planten. Door het ontbreken van de betreffende schimmel is deze vorm van verplanten gedoemd te mislukken. Dit geldt overigens voor alle inheemse orchideeën. Lekker laten staan dus ….. en ook hiervoor geldt dan: Een ander kan er ook nog van genieten! Voor wie dat wil, zijn in sommige tuincentra planten van de moeraswespenocrhis te koop. Niet goedkoop, maar wel met een zeer grote kans van aanslaan door de aanwezigheid van de benodigde schimmelsoort in de potkluit. Een boete voor het uitsteken van orchideeën kost overigens vele malen meer dan het kopen van een (duurdere) plant in een tuincentrum.
Foto gemaakt op: 11-08-2010
Afmeting: 3024x4032 pixels / 25,6x34,14 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 8
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/160
ISO: 100
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Epipactus palustris
Zoals waarschijnlijk algemeen bekend is, zijn de wilde orchideeën in ons land wettelijk beschermde planten. Door vele negatieve invloeden op onze natuurgebieden zijn veel orchideeënsoorten hardhollend achteruit gegaan in aantallen en verspreiding over ons land. Door zeer gerichte beheersmaatregelen komen de orchideeën tegenwoordig weer steeds meer voor. In onze duingebieden staat de moeraswespenorchis te boek als vrij zeldzaam.
Ook de moeraswespenorchis heeft veel last gehad van het, in het verleden, droger maken van ons land. Deze soort komt van nature voor in natte duinterreinen en kan in bepaalde gebieden geflankeerd worden door de parnassia (Parnassia palustris), de slanke gentiaan (Gentianella amarella) en de veldgentiaan (Gentianella campestris). De tegenwoordige maatregelen zorgen voor een verdere vernatting van de duinen. Dit komt weer ten goede aan de planten, die houden van veel vocht en soms zelf natte voeten.
Deze orchidee kan een hoogte bereiken van 20 tot wel 60 cm. Deze maximale hoogte heb ik van deze orchidee nog nooit mogen aanschouwen. De wortelstok vertakt zich en vormt dan vele uitlopers. De bloemen, die verschijnen van juni tot in augustus, zijn niet groot, maar groeien met meerdere aan een bloeistengel. Ik vind ze wel getuigen van een ingetogen schoonheid. Uit de naam valt al op te maken, dat de plant wordt bestoven door wespen, maar ook mieren, zweefvliegen en zelfs kevers schijnen hier hun aandeel in te leveren. De moeraswespenorchis vermeerdert zich door middel van zaad en door de kruipende wortelstokken. Hierdoor kom je deze orchidee op bepaalde plekken dan ook in grotere groepen tegen.
Door een samenleving met een schimmel heeft het geen enkele zin om planten van deze soort uit te steken en in de eigen tuin te planten. Door het ontbreken van de betreffende schimmel is deze vorm van verplanten gedoemd te mislukken. Dit geldt overigens voor alle inheemse orchideeën. Lekker laten staan dus ….. en ook hiervoor geldt dan: Een ander kan er ook nog van genieten! Voor wie dat wil, zijn in sommige tuincentra planten van de moeraswespenocrhis te koop. Niet goedkoop, maar wel met een zeer grote kans van aanslaan door de aanwezigheid van de benodigde schimmelsoort in de potkluit. Een boete voor het uitsteken van orchideeën kost overigens vele malen meer dan het kopen van een (duurdere) plant in een tuincentrum.
Foto gemaakt op: 11-08-2010
Afmeting: 3024x4032 pixels / 25,6x34,14 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 8
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/160
ISO: 100
Statief: Manfrotto tripod
