Fotoalbum » Zoogdieren » Koe, koeien, zwartbont, in de mist en vroeg zonlicht, polder bij Assendelft
Koe, koeien, zwartbont, in de mist en vroeg zonlicht, polder bij Assendelft
Bos ...
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Koe, koeien, zwartbont, in de mist en vroeg zonlicht, polder bij Assendelft
Wetenschappelijke naam: Bos
Wat een heerlijk weer de afgelopen dagen. Door de helderheid koelt het het 's nachts behoorlijk af, wat weer tot gevolg heeft dat er gemakkelijk mist en nevel kan ontstaan. In de ochtend zorgt de opkomende zon al vrij snel voor het opruimen van de vochtige omstandigheden.
Vanmorgen bij het eerste licht de polders in. Langs de Genieweg liepen deze koeien in de wei. Het fotograferen is onder dergelijke omstandigheden eigenlijk best wel lastig te noemen. Maar geen klagen hoor, want ik ben wel blij met deze condities. Het geheel staat vaak garant voor echte sfeerplaatjes.
Ook de runderen leken wel te genieten van de opkomende zon. Het grazen werd weer opgepakt. Koeien eten eerst een behoorlijke hoeveelheid groen voer, om dat later op hun gemak te gaan herkauwen. Ze waren wel nieuwsgierig, want mijn activiteiten moesten toch wel even van naderbij aanschouwd worden. Zo'n man, die er op zijn vrije zaterdag 's morgens vroeg op uit gaat en dan op een fietspad in de polder voor deze dames op zijn knieën gaat zitten, moet toch echt even van dichtbij bekeken worden. De koeien liepen namelijk langzaam maar zeker mijn kant op en vanaf de andere kant van de sloot werd ik eens goed aan een nadere inspectie onderworpen. Zoals het echte kuddendieren betaamt, kwam ieder lid uit de kudde mijn richting op. Het was in mijn beleving goed, dat er een sloot tussen zat, want de dieren hadden mij anders vast en zeker nog dichter genaderd. Ik ben niet bang voor koeien, maar zij hebben wel enorm grote lijven.
De mist zorgde voor een kleine wereld. Dit houdt wel in, dat veel storende elementen in een landschap aan het zicht worden onttrokken. Het lage strijklicht van de opkomende zon zette de koeien in een schitterend lichtspel.
Met de zon schuin voor de lens is het wel een kwestie van aanpassen van de belichting tot je het gewenste resultaat hebt bereikt. Ook in de donkere delen wil je nog doortekening zien, dus zonder dat het diepzwart wordt. Het licht van de zon dwingt je tot stops plussen, omdat de camera het gemeten teveel aan licht wil compenseren en dus minder licht wil doorlaten. Aan de andere kant wil je ook uitgebeten witte delen te voorkomen. Stoeien met de gradatie op de camera wil mij nog wel eens extra helpen om tot een leuk resultaat te komen. Wel na afloop even letten op het terugzetten van de instellingen. Doe je dat niet, dan kan een onverwacht ogenblik zomaar aan je neus voorbij gaan. Ik heb dit wel eens bij de hand gehad, nadat ik de camera op de zelfontspanner en de anti-shock had laten staan. Weer een lesje geleerd! Overigens is dit, ik ken mijzelf per slot van rekening, geen garantie dat zoiets mij niet nog een keer kan gebeuren.
Foto gemaakt op: 01-10-2011
Afmeting: 3616x2411 pixels / 30,62x20,41 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 78 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Bos
Wat een heerlijk weer de afgelopen dagen. Door de helderheid koelt het het 's nachts behoorlijk af, wat weer tot gevolg heeft dat er gemakkelijk mist en nevel kan ontstaan. In de ochtend zorgt de opkomende zon al vrij snel voor het opruimen van de vochtige omstandigheden.
Vanmorgen bij het eerste licht de polders in. Langs de Genieweg liepen deze koeien in de wei. Het fotograferen is onder dergelijke omstandigheden eigenlijk best wel lastig te noemen. Maar geen klagen hoor, want ik ben wel blij met deze condities. Het geheel staat vaak garant voor echte sfeerplaatjes.
Ook de runderen leken wel te genieten van de opkomende zon. Het grazen werd weer opgepakt. Koeien eten eerst een behoorlijke hoeveelheid groen voer, om dat later op hun gemak te gaan herkauwen. Ze waren wel nieuwsgierig, want mijn activiteiten moesten toch wel even van naderbij aanschouwd worden. Zo'n man, die er op zijn vrije zaterdag 's morgens vroeg op uit gaat en dan op een fietspad in de polder voor deze dames op zijn knieën gaat zitten, moet toch echt even van dichtbij bekeken worden. De koeien liepen namelijk langzaam maar zeker mijn kant op en vanaf de andere kant van de sloot werd ik eens goed aan een nadere inspectie onderworpen. Zoals het echte kuddendieren betaamt, kwam ieder lid uit de kudde mijn richting op. Het was in mijn beleving goed, dat er een sloot tussen zat, want de dieren hadden mij anders vast en zeker nog dichter genaderd. Ik ben niet bang voor koeien, maar zij hebben wel enorm grote lijven.
De mist zorgde voor een kleine wereld. Dit houdt wel in, dat veel storende elementen in een landschap aan het zicht worden onttrokken. Het lage strijklicht van de opkomende zon zette de koeien in een schitterend lichtspel.
Met de zon schuin voor de lens is het wel een kwestie van aanpassen van de belichting tot je het gewenste resultaat hebt bereikt. Ook in de donkere delen wil je nog doortekening zien, dus zonder dat het diepzwart wordt. Het licht van de zon dwingt je tot stops plussen, omdat de camera het gemeten teveel aan licht wil compenseren en dus minder licht wil doorlaten. Aan de andere kant wil je ook uitgebeten witte delen te voorkomen. Stoeien met de gradatie op de camera wil mij nog wel eens extra helpen om tot een leuk resultaat te komen. Wel na afloop even letten op het terugzetten van de instellingen. Doe je dat niet, dan kan een onverwacht ogenblik zomaar aan je neus voorbij gaan. Ik heb dit wel eens bij de hand gehad, nadat ik de camera op de zelfontspanner en de anti-shock had laten staan. Weer een lesje geleerd! Overigens is dit, ik ken mijzelf per slot van rekening, geen garantie dat zoiets mij niet nog een keer kan gebeuren.
Foto gemaakt op: 01-10-2011
Afmeting: 3616x2411 pixels / 30,62x20,41 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 78 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
