Fotoalbum » Zoogdieren » Damhert, jonge bok met spiezen, op een wintermorgen in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Damhert, jonge bok met spiezen, op een wintermorgen in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Dama dama
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Damhert, jonge bok met spiezen, op een wintermorgen in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Dama dama
Het had vannacht licht gevroren en het zonlicht begon net aan de schemering te verdrijven. Het was zo'n lekkere wandelochtend en de behoorlijk doorstaande koude wind zorgde er wel voor dat je bleef wandelen. Alleen voor het fotograferen maakten we pas op de plaats.
In sommige gebieden in de Amsterdamse Waterleiding Duinen kun je de klok bijna gelijk zetten op de ontmoeting met damherten. Ook vandaag waren ze weer te zien. De roedels blijven altijd zeer waakzaam en hun goed ontwikkeld gehoor maakt dat zij ons mensen vaak al gehoord hebben voordat wij ze zien. Ik maak me wat dat betreft geen illusies. Voor wie de rust en stilte opbrengt, zijn ook wat langere ontmoetingen geen uitzondering. De herten vluchten soms behoorlijk snel weg en dan denk ik wel eens: “Waarom zo'n vlucht?" Als zo'n bok op mij af zou komen, zou ik vast en zeker het hazenpad kiezen (om maar even dierentermen te blijven gebruiken). Ervaringen met mensen uit een ver verleden spelen bij dit gedrag zeer zeker een rol. Het vluchtgedrag wordt ingegeven door intuïtie en van hinde op kalf doorgegeven.
Het gewei is bij de oudere bokken enorm imposant. Bij deze jonge bok is volgens mij een typisch eerste gewei zichtbaar. Dit wordt een spies genoemd. De bij damherten specifieke platte brede delen van het gewei noemen we de schoffel en deze ontwikkelen zich pas vanaf het tweede gewei. In april/mei verliest de bok de stangen en direct daarna begint de vorming van een nieuw gewei. In de loop van de zomer zo rond juli/augustus is dit dan weer volgroeid. De fluweelachtige bast, een soort huid om het gewei in ontwikkeling heen, sterft dan af. Hierbij ontstaat veel jeuk, waardoor de bokken het gewei gaan vegen. Zij schuren daarbij met de stangen langs boomtakken en struiken om deze laag te verwijderen. Hierna is het gewei gereed om in de daaropvolgende bronstperiode de strijd aan te gaan met andere bokken om de heerschappij over een roedel hindes. Wie deze titanenstrijd wint, ziet zijn genen aan een toekomstige generatie doorgegeven.
De jonge bok met spiezen op deze foto nam zijn tijd om ons eens rustig te bekijken. Wij, zowel bok als mensen, voelden ons blijkbaar op ons gemak bij de belangstelling over en weer.
Foto gemaakt op: 13-12-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/60
ISO: 400
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Dama dama
Het had vannacht licht gevroren en het zonlicht begon net aan de schemering te verdrijven. Het was zo'n lekkere wandelochtend en de behoorlijk doorstaande koude wind zorgde er wel voor dat je bleef wandelen. Alleen voor het fotograferen maakten we pas op de plaats.
In sommige gebieden in de Amsterdamse Waterleiding Duinen kun je de klok bijna gelijk zetten op de ontmoeting met damherten. Ook vandaag waren ze weer te zien. De roedels blijven altijd zeer waakzaam en hun goed ontwikkeld gehoor maakt dat zij ons mensen vaak al gehoord hebben voordat wij ze zien. Ik maak me wat dat betreft geen illusies. Voor wie de rust en stilte opbrengt, zijn ook wat langere ontmoetingen geen uitzondering. De herten vluchten soms behoorlijk snel weg en dan denk ik wel eens: “Waarom zo'n vlucht?" Als zo'n bok op mij af zou komen, zou ik vast en zeker het hazenpad kiezen (om maar even dierentermen te blijven gebruiken). Ervaringen met mensen uit een ver verleden spelen bij dit gedrag zeer zeker een rol. Het vluchtgedrag wordt ingegeven door intuïtie en van hinde op kalf doorgegeven.
Het gewei is bij de oudere bokken enorm imposant. Bij deze jonge bok is volgens mij een typisch eerste gewei zichtbaar. Dit wordt een spies genoemd. De bij damherten specifieke platte brede delen van het gewei noemen we de schoffel en deze ontwikkelen zich pas vanaf het tweede gewei. In april/mei verliest de bok de stangen en direct daarna begint de vorming van een nieuw gewei. In de loop van de zomer zo rond juli/augustus is dit dan weer volgroeid. De fluweelachtige bast, een soort huid om het gewei in ontwikkeling heen, sterft dan af. Hierbij ontstaat veel jeuk, waardoor de bokken het gewei gaan vegen. Zij schuren daarbij met de stangen langs boomtakken en struiken om deze laag te verwijderen. Hierna is het gewei gereed om in de daaropvolgende bronstperiode de strijd aan te gaan met andere bokken om de heerschappij over een roedel hindes. Wie deze titanenstrijd wint, ziet zijn genen aan een toekomstige generatie doorgegeven.
De jonge bok met spiezen op deze foto nam zijn tijd om ons eens rustig te bekijken. Wij, zowel bok als mensen, voelden ons blijkbaar op ons gemak bij de belangstelling over en weer.
Foto gemaakt op: 13-12-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/60
ISO: 400
Statief: Manfrotto tripod
