Fotoalbum » Paddenstoelen » Panteramaniet, jong exemplaar, Landgoed Elswout
Panteramaniet, jong exemplaar, Landgoed Elswout
Amanita pantherina
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Panteramaniet, jong exemplaar, Landgoed Elswout
Wetenschappelijke naam: Amanita pantherina
Waarschuwing:
Het juist determineren van paddenstoelen is soms een lastig karwei. De namen van paddenstoelen gebruikt op deze site geven geen garantie op de juistheid van de determinatie. Vergissingen zijn mogelijk en kunnen soms verstrekkende gevolgen hebben!!!
De panteramaniet is een familielid van de vliegenzwam (Amanita muscaria) en de groene knolamaniet (Amanita phalloides). De amanietenfamilie is overigens nog veel groter. De panteramaniet is giftiger dan de vliegenzwam en kan gemakkelijk verward worden met de parelamaniet (Amanita rubescens) en de grauwe amaniet (Amanita spissa). Voor alle zekerheid beperk ik mij altijd tot het nuttigen van paddenstoelen uit de winkel. Ik ben overigens toch van mening, dat de paddenstoelen het in ons land al moeilijk genoeg hebben. Plukken voor gebruik in de keuken zou dus helemaal niet aan de orde moeten zijn. Het zijn bovendien ook nog eens blikvangers in onze natuur.
De panteramaniet vind je op zandgrond en het liefst in loofbossen. Dat wil evenwel niet zeggen, dat je in een naaldbos nooit panteramanieten zult tegenkomen. In de loop van de zomer komen de eerste paddenstoelen van deze soort al boven de grond. Eerst als een wit ei, maar al snel uitgroeiend tot een behoorlijke paddenstoel. De witte ring of manchet en de spikkels op de hoed zijn resten van het velum, waardoor de jonge paddenstoel ondergronds nog beschermd wordt. Zoals te zien wordt de begroeiing boven de paddenstoel omhoog gedrukt door de nu nog gesloten hoed. Net zoals alle amanieten zijn panteramanieten ook plaatsjeszwammen.
De panteramaniet op deze foto groeide onder beuken (Fagus sylvatica) in een bed van mossen. Een mooie en lekker rustige ondergrond voor deze mooie paddenstoelensoort. Er was sprake van een geringe hoeveelheid licht op de bosbodem. Een flitser kan soms een mooi effect geven, maar heel vaak wordt het licht dan toch nog te hard en kunnen er ongewenste schaduweffecten optreden. Met een langere sluitertijd, vanaf statief met de zelfontspanner en het eerst omhoog klappen van de spiegel in de camera om trillingen te voorkomen, kan er meestal toch nog een goed resultaat behaald worden.
Foto gemaakt op: 17-08-2011
Afmeting: 3806x2855 pixels / 32,22x24,17 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 11
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/4
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Amanita pantherina
Waarschuwing:
Het juist determineren van paddenstoelen is soms een lastig karwei. De namen van paddenstoelen gebruikt op deze site geven geen garantie op de juistheid van de determinatie. Vergissingen zijn mogelijk en kunnen soms verstrekkende gevolgen hebben!!!
De panteramaniet is een familielid van de vliegenzwam (Amanita muscaria) en de groene knolamaniet (Amanita phalloides). De amanietenfamilie is overigens nog veel groter. De panteramaniet is giftiger dan de vliegenzwam en kan gemakkelijk verward worden met de parelamaniet (Amanita rubescens) en de grauwe amaniet (Amanita spissa). Voor alle zekerheid beperk ik mij altijd tot het nuttigen van paddenstoelen uit de winkel. Ik ben overigens toch van mening, dat de paddenstoelen het in ons land al moeilijk genoeg hebben. Plukken voor gebruik in de keuken zou dus helemaal niet aan de orde moeten zijn. Het zijn bovendien ook nog eens blikvangers in onze natuur.
De panteramaniet vind je op zandgrond en het liefst in loofbossen. Dat wil evenwel niet zeggen, dat je in een naaldbos nooit panteramanieten zult tegenkomen. In de loop van de zomer komen de eerste paddenstoelen van deze soort al boven de grond. Eerst als een wit ei, maar al snel uitgroeiend tot een behoorlijke paddenstoel. De witte ring of manchet en de spikkels op de hoed zijn resten van het velum, waardoor de jonge paddenstoel ondergronds nog beschermd wordt. Zoals te zien wordt de begroeiing boven de paddenstoel omhoog gedrukt door de nu nog gesloten hoed. Net zoals alle amanieten zijn panteramanieten ook plaatsjeszwammen.
De panteramaniet op deze foto groeide onder beuken (Fagus sylvatica) in een bed van mossen. Een mooie en lekker rustige ondergrond voor deze mooie paddenstoelensoort. Er was sprake van een geringe hoeveelheid licht op de bosbodem. Een flitser kan soms een mooi effect geven, maar heel vaak wordt het licht dan toch nog te hard en kunnen er ongewenste schaduweffecten optreden. Met een langere sluitertijd, vanaf statief met de zelfontspanner en het eerst omhoog klappen van de spiegel in de camera om trillingen te voorkomen, kan er meestal toch nog een goed resultaat behaald worden.
Foto gemaakt op: 17-08-2011
Afmeting: 3806x2855 pixels / 32,22x24,17 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 11
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/4
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
