Fotoalbum » Paddenstoelen » Bundelmycena, mycena, paddenstoelen, op tak van dode eik, Amsterdamse Waterleiding Duinen

Bundelmycena, mycena, paddenstoelen, op tak van dode eik, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Mycena arcangeliana

Waarschuwing:
Het juist determineren van paddenstoelen is soms een lastig karwei. De namen van paddenstoelen gebruikt op deze site geven geen garantie op de juistheid van de determinatie. Vergissingen zijn mogelijk en kunnen soms verstrekkende gevolgen hebben!!!

De familie van de Mycena's is zeer uitgebreid en de vergissingen bij het determineren liggen dan ook direct op de loer. Het gaat vaak om minieme verschillen, die vaak met het blote oog niet eens waarneembaar zijn. Onderzoek onder de microscoop zal dan uitsluitsel moeten geven. Echt “voer” voor mycologen dus. Mycologen zijn de echte kenners van paddenstoelen. Na enig speurwerk kom ik uit op de bundelmycena als naam voor de soort op deze foto. Mocht ik het mis hebben, laat het mij alsjeblieft even weten.
Tijdens onze struintocht stuitten wij vandaag op een plek in het bos waar een aantal dode en vervallen zomereiken (Quercus robur) gastheer waren voor een enorme hoeveelheid paddenstoelen.  Erg fraai om te zien, hoewel het voor de eiken natuurlijk overduidelijk minder was. De afbraak gaat in de natuur stug door en alles zal uiteindelijk tot in kleine elementen uiteen vallen door het verteringsproces.
De paddenstoelen zijn, zoals ik al vaker op deze site heb vermeld, de vruchtlichamen van een schimmel. Deze schimmel leeft in en van het dode hout. In de biologie heet het dan dat de schimmel saprofiitisch leeft, eigenlijk levend van vooral organisch afval. De paddenstoelen komen als de omstandigheden goed zijn vanuit de schimmeldraden naar buiten en dienen slechts het doel van de verspreiding van de soort. Uit de plaatjes in de hoed vallen de sporen, die door de wind meegevoerd kunnen worden om elders een nieuwe voedingsbodem te gaan koloniseren.
Bij het maken van macro-opnames blijkt een geringe scherptediepte vaak een spelbreker te zijn. Je bent namelijk snel geneigd het diafragma wat groter te houden, dus een laag getal. Hierdoor wordt niet alles voldoende scherp op de geheugenkaart vastgelegd. Een kleiner diafragma (hoger getal) geeft een grotere scherptediepte, waardoor de foto over een groter bereik scherp wordt gemaakt. Het gebruikte diafragma van 20 geeft de op een na kleinste opening in de lens weer. Hierdoor kon ik alle paddenstoelen op de foto scherp en gedetailleerd vastleggen. Het dode hout, de mossen en korstmossen maken de afbeelding compleet. Het is ook duidelijk, dat spinnen de hoedjes van de paddenstoelen gebruiken om zich onder te verschuilen.

Foto gemaakt op:     20-10-2012
Afmeting:        3899x2599 pixels / 33,01x22 cm; 300 dpi
Bestanden:        tiff / jpeg
Camera:         Olympus E30
Gebruikte lens:    Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma:        20
Focuslengte:        150 mm.
Sluitertijd:        0,5 s.
ISO:            400
Statief:        Manfrotto tripod