Fotoalbum » Bomen » Paardenkastanje, knoppen, winter, Beeckestijn
Paardenkastanje, knoppen, winter, Beeckestijn
Aesculus hippocastanum
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Paardenkastanje, knoppen, winter, Beeckestijn
Wetenschappelijke naam: Aesculus hippocastanum
Veel bomen en struiken verliezen in land ons voor de winter hun bladeren. Verliezen is eigenlijk een verkeerd woord; afstoten zou een veel betere beschrijving zijn. Door de daling van de temperatuur en het afnemen van de daglichtlengte; wat een woord eigenlijk, stoppen bomen en struiken met de vorming van bladgroen. Het blad krijgt hierdoor zijn eigenlijke kleur, geel, weer terug. Dit gebeurt in de herfst. Blad met een roodverkleuring bevat nog zetmeel. Dit is een soort suiker, het eigenlijke voedsel, wat de plant nodig heeft om van te kunnen groeien. Uiteindelijk wordt er tussen de bladsteel en de tak een soort kurklaagje gevormd, waarmee de kanalen van en naar het blad worden afgesloten. Hierna kan het blad pas echt vallen.
Bomen en struiken zijn op dit moment al voorbereid op het nieuwe voorjaar. In, soms behoorlijk dikke, knoppen liggen takjes, blaadjes en bloemknoppen in aanleg al klaar om bij het oplopen van de temperatuur en het langer worden van de dagen snel uit te kunnen lopen. Vaak is alles in de knop ook nog beschermd tegen de kou door een soort van donshaartjes. De knoppen zijn bedekt met knopschubben, die elkaar overlappend de buitenste beschermlaag vormen tegen de winterse weersinvloeden.
De buitenkant van de knoppen van paardenkastanjes voelen ook nog eens kleverig aan. Uitlopende knoppen van deze boom vormen in mijn ogen kunstwerkjes van biologische allure. In het verleden heb ik een periode een paardenkastanje in mijn tuin gehad. Snoeiwerk deed ik dan steevast in het voorjaar, waarna ik de afgeknipte takken op een vaas in de huiskamer zette en zo nog enige tijd kon genieten van de schoonheid van de uitlopende knoppen. De afvallende kleverige knopschubben nam ik dan maar op de koop toe. Menig mens vervloekt de boom hierom, want deze knopschubben liften mee onder schoenen van bewoners en gasten en komen zo in het interieur van de woning terecht.
Ach ja ......., waar maken sommige mensen zich druk over? Wij mensen vervreemden van de natuur en de daarbij behorende verschijnselen. In plaats van genieten van zoveel mooie verschijnselen, maken wij ons druk om eventuele “troep” in huis. Daarbij verliezen wij maar al te gemakkelijk de chemische troep over het hoofd, die wij geheel vrijwillig binnen de muren van onze onderkomens brengen. Het is mij bijvoorbeeld niet duidelijk wat voor stoffen er in allerlei luchtverfrissers zitten, maar of dit nu allemaal zo goed voor ons is? We nemen gemakshalve maar even aan, dat het wel mee zal vallen. Alles beter dan de lucht na een wat uitgebreider toiletbezoek, terwijl dit toch puur natuur is!
Nu kan het nog; knoppen bekijken. Geniet van de verscheidenheid aan vormen en de verschillen in bouw van deze knoppen. Het zijn tevens determinatiekenmerken bij uitstek. Bomen en struiken zijn, ook 's winters, duidelijk te herkennen aan hun winterknoppen. Neem de proef maar eens op de som. In de handel zijn duidelijke determinatiekaarten voor het herkennen van knoppen te verkrijgen. Probeer op die manier onze bomen en struiken in de winter eens op naam te brengen.
Foto gemaakt op: 03-03-2012
Afmeting: 3641x2427 pixels / 30,83x20,55 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 11
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/10
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Aesculus hippocastanum
Veel bomen en struiken verliezen in land ons voor de winter hun bladeren. Verliezen is eigenlijk een verkeerd woord; afstoten zou een veel betere beschrijving zijn. Door de daling van de temperatuur en het afnemen van de daglichtlengte; wat een woord eigenlijk, stoppen bomen en struiken met de vorming van bladgroen. Het blad krijgt hierdoor zijn eigenlijke kleur, geel, weer terug. Dit gebeurt in de herfst. Blad met een roodverkleuring bevat nog zetmeel. Dit is een soort suiker, het eigenlijke voedsel, wat de plant nodig heeft om van te kunnen groeien. Uiteindelijk wordt er tussen de bladsteel en de tak een soort kurklaagje gevormd, waarmee de kanalen van en naar het blad worden afgesloten. Hierna kan het blad pas echt vallen.
Bomen en struiken zijn op dit moment al voorbereid op het nieuwe voorjaar. In, soms behoorlijk dikke, knoppen liggen takjes, blaadjes en bloemknoppen in aanleg al klaar om bij het oplopen van de temperatuur en het langer worden van de dagen snel uit te kunnen lopen. Vaak is alles in de knop ook nog beschermd tegen de kou door een soort van donshaartjes. De knoppen zijn bedekt met knopschubben, die elkaar overlappend de buitenste beschermlaag vormen tegen de winterse weersinvloeden.
De buitenkant van de knoppen van paardenkastanjes voelen ook nog eens kleverig aan. Uitlopende knoppen van deze boom vormen in mijn ogen kunstwerkjes van biologische allure. In het verleden heb ik een periode een paardenkastanje in mijn tuin gehad. Snoeiwerk deed ik dan steevast in het voorjaar, waarna ik de afgeknipte takken op een vaas in de huiskamer zette en zo nog enige tijd kon genieten van de schoonheid van de uitlopende knoppen. De afvallende kleverige knopschubben nam ik dan maar op de koop toe. Menig mens vervloekt de boom hierom, want deze knopschubben liften mee onder schoenen van bewoners en gasten en komen zo in het interieur van de woning terecht.
Ach ja ......., waar maken sommige mensen zich druk over? Wij mensen vervreemden van de natuur en de daarbij behorende verschijnselen. In plaats van genieten van zoveel mooie verschijnselen, maken wij ons druk om eventuele “troep” in huis. Daarbij verliezen wij maar al te gemakkelijk de chemische troep over het hoofd, die wij geheel vrijwillig binnen de muren van onze onderkomens brengen. Het is mij bijvoorbeeld niet duidelijk wat voor stoffen er in allerlei luchtverfrissers zitten, maar of dit nu allemaal zo goed voor ons is? We nemen gemakshalve maar even aan, dat het wel mee zal vallen. Alles beter dan de lucht na een wat uitgebreider toiletbezoek, terwijl dit toch puur natuur is!
Nu kan het nog; knoppen bekijken. Geniet van de verscheidenheid aan vormen en de verschillen in bouw van deze knoppen. Het zijn tevens determinatiekenmerken bij uitstek. Bomen en struiken zijn, ook 's winters, duidelijk te herkennen aan hun winterknoppen. Neem de proef maar eens op de som. In de handel zijn duidelijke determinatiekaarten voor het herkennen van knoppen te verkrijgen. Probeer op die manier onze bomen en struiken in de winter eens op naam te brengen.
Foto gemaakt op: 03-03-2012
Afmeting: 3641x2427 pixels / 30,83x20,55 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 11
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/10
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
