Fotoalbum » Insecten » Bruine zandoogjes man en vrouw op jacobskruiskruid Amsterdamse Waterleiding Duinen
Bruine zandoogjes man en vrouw op jacobskruiskruid Amsterdamse Waterleiding Duinen
Maniola jurtina op Senecio jacobaea
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Bruine zandoogjes man en vrouw op jacobskruiskruid Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Maniola jurtina op Senecio jacobaea
Op basis van tellingen zou je kunnen concluderen, dat het bruine zandoogje de meest algemeen voorkomende vlinder van ons land is. Je kunt deze vlinder vinden in ruige graslanden en andere ruigtevegetatie, maar ook in het groen in de stad en in landbouwgebieden komt het bruin zandoogje voor.
De waardplanten, de voedselplanten voor de rupsen, zijn verschillende grassoorten.
Het bruin zandoogje behoort tot de familie van de aurelia's. Het mannetje is geheel bruin met een zwarte vlek op de voorvleugel Het vrouwtje heeft op de voorvleugel een oranje vlak met daarop een zwarte vlek met meestal een witte stip. Een familielid met meer oranje op de vleugels is het oranje zandoogje (Pyronia tithonus).
De vliegtijd van het bruin zandoogje is van begin juni tot eind augustus. De vlinder kan tot wel dertig dagen leven en dat is behoorlijk lang voor een vlinderleven. Er is in een jaar dus ook maar één generatie waar te nemen. Doordat de poppen over een langere periode verspreid uitkomen en de vrij lange levensduur, is er sprake van een vliegtijd van ongeveer drie maanden. Deze vlindersoort overwintert als rups en dit gebeurt meestal in een pol gras.
Op de bloemen van het jacobskruiskruid wemelde het vanmorgen van de vlinders. De meeste exemplaren natuurlijk van het bruin zandoogje. Ook de kleine vuurvlinder (Lycaena phlaeas) en het koevinkje (Aphantopus hyperantus) waren aanwezig. Er is veel discussie gaande over het jacobskruiskruid in verband met de giftigheid van de plant. Vee wat teveel van deze plant in het hooi binnen krijgt zal sterven. In de weide of de natuur zal de plant niet gegeten worden, maar in het hooi is de plant voor de dieren niet meer herkenbaar. Voor de vlinders is het echter wel een bijzonder goede nectarbron. Ik heb een foto gemaakt met wel acht vlinders op slecht twee bloeistengels.
Foto gemaakt op: 22-07-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 10
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 125
Statief: Monopod
Wetenschappelijke naam: Maniola jurtina op Senecio jacobaea
Op basis van tellingen zou je kunnen concluderen, dat het bruine zandoogje de meest algemeen voorkomende vlinder van ons land is. Je kunt deze vlinder vinden in ruige graslanden en andere ruigtevegetatie, maar ook in het groen in de stad en in landbouwgebieden komt het bruin zandoogje voor.
De waardplanten, de voedselplanten voor de rupsen, zijn verschillende grassoorten.
Het bruin zandoogje behoort tot de familie van de aurelia's. Het mannetje is geheel bruin met een zwarte vlek op de voorvleugel Het vrouwtje heeft op de voorvleugel een oranje vlak met daarop een zwarte vlek met meestal een witte stip. Een familielid met meer oranje op de vleugels is het oranje zandoogje (Pyronia tithonus).
De vliegtijd van het bruin zandoogje is van begin juni tot eind augustus. De vlinder kan tot wel dertig dagen leven en dat is behoorlijk lang voor een vlinderleven. Er is in een jaar dus ook maar één generatie waar te nemen. Doordat de poppen over een langere periode verspreid uitkomen en de vrij lange levensduur, is er sprake van een vliegtijd van ongeveer drie maanden. Deze vlindersoort overwintert als rups en dit gebeurt meestal in een pol gras.
Op de bloemen van het jacobskruiskruid wemelde het vanmorgen van de vlinders. De meeste exemplaren natuurlijk van het bruin zandoogje. Ook de kleine vuurvlinder (Lycaena phlaeas) en het koevinkje (Aphantopus hyperantus) waren aanwezig. Er is veel discussie gaande over het jacobskruiskruid in verband met de giftigheid van de plant. Vee wat teveel van deze plant in het hooi binnen krijgt zal sterven. In de weide of de natuur zal de plant niet gegeten worden, maar in het hooi is de plant voor de dieren niet meer herkenbaar. Voor de vlinders is het echter wel een bijzonder goede nectarbron. Ik heb een foto gemaakt met wel acht vlinders op slecht twee bloeistengels.
Foto gemaakt op: 22-07-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 10
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 125
Statief: Monopod
