Fotoalbum » Vogels » Knobbelzwaan, detail kop met waterplanten in de snavel, Vogelmeer, Nationaal Park Zuid Kennemerland

Knobbelzwaan, detail kop met waterplanten in de snavel, Vogelmeer, Nationaal Park Zuid-Kennemerland
Wetenschappelijke naam: Cygnus olor

Vanuit de observatiehut Schoutens Vergezicht liet een paartje knobbelzwanen met twee jongen zich vandaag goed fotograferen. Het voordeel van deze hut is een vrij grote lage opening, waardoor je een vrij laag standpunt in kunt nemen en de vogels dus op hun niveau kunt “platen”.
De vogels waren in eerste instantie nog wat verder op het water te zien, maar gaandeweg verlegden zij hun koers in mijn richting. Ook bij deze ouders gold de regel: Jong geleerd, is oud gedaan!” De juvenielen kregen duidelijk een lesje opdiepen van voer vanonder het wateroppervlak. De oude vogels trokken, nadat zij met hun lange nekken in de diepte reikten, waterplanten los om ze vervolgens aan hun kroost aan te bieden. Soms ging dit gepaard met enig “getouwtrek”; danwel tussen de jongen onderling maar ook tussen de ouder en de jongen. Een grappig gezicht was het wel.
Het voedsel van vandaag was zo te zien puur plantaardig, hoewel er vast en zeker wel eens een slakje of klein waterinsect mee naar binnen zal glijden. Naast waterplanten eten de knobbelzwanen namelijk ook kleine waterdiertjes. Als het voedsel niet gewoon drijvend te bemachtigen valt, gaan de zwanen ook wel over tot grondelen. Hierbij “staat” de vogel ondersteboven op zijn of haar kop in het water. Het achterste deel van het lijf en de staart steken dan nog, als een kegel, boven de waterspiegel uit. Op deze manier kunnen de vogels nog dieper onder water naar voedsel zoeken.
Zwanen zijn majestueuze vogels. Hun formaat, de witte veren en de trots, die zij in mijn ogen uitstralen, maken zwanen tot fotogenieke vogels. De sfeer wordt dan meestal bepaald door het licht of het moment van de foto. Het licht was volop aanwezig en dat geeft vervolgens enig puzzelwerk om de camera juist ingesteld te krijgen. Het mooie wit van de veren is dan juist een complicerende factor. Het kaatst zoveel licht terug. De camera wil dan automatisch gaan onderbelichten; veel licht is minder licht doorlaten en je moet deze reactie van de camera echt wel corrigeren door in de belichting te plussen. Anders zijn foto's met een donkere omgeving het resultaat. Ook de zwanen kunnen zelfs onderbelicht raken. Overbelichting op de zwaan kan dan weer een logische consequentie zijn en deze is zeer moeilijk achteraf goed aan te passen. Gelukkig kun je hiervoor de lichtmetingsmethode op de camera veranderen. Blijf ondertussen wel voortdurend op scherm het resultaat bekijken om waar nodig nog verder bij te stellen. Vandaag heb ik regelmatig met de belichtingsinstellingen gestoeid, want afhankelijk van de positie van de vogels op het water vielen de koppen soms in het volle licht en vaak ook in de schaduw te fotograferen. Ook de positie ten opzichte van de hut en daardoor ook de zon veranderde natuurlijk regelmatig; de zwanen bleven maar bewegen. Ik moet eerlijk bekennen, dat er ook wel foto's direct in de digitale prullenbak konden verdwijnen. Een voordeel van digitale fotografie.

Foto gemaakt op:     24-07-2012
Afmeting:        3648x2736pixels / 30,89x23,16cm
Bestanden:        tiff / jpeg
Camera:         Olympus E3
Gebruikte lens:    Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma:        8
Focuslengte:        363 mm.
Sluitertijd:        1/400
ISO:            200
Statief:        Manfrotto tripod