Fotoalbum » Schaap, ooi met twee lammetjes, rustend, Westbroekroute, Tienhovense Plassen
Schaap, ooi met twee lammetjes, rustend, Westbroekroute, Tienhovense Plassen
Ovis aries
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Schaap, ooi met twee lammetjes, rustend, Westbroekroute, Tienhovense Plassen
Wetenschappelijke naam: Ovis aries
Op pad zijn in de natuur betekent, dat je soms momenten tegenkomt, die je gewoon wel MOET fotograferen. Tijdens mijn wandeling in het gebied van de Westbroekse Zodden en de Tienhovense Plassen viel mijn oog (eigenlijk allebei mijn ogen natuurlijk, dus weer zo'n rare uitdrukking) op dit tafereeltje. Een rustende ooi met dito lammetjes. Het leek erop, dat moeder schaap even daarvoor: “En nu de koppen bij elkaar!”, naar haar kroost had geroepen. Eén van de twee lammeren was duidelijk direct één en al oor; de oren letterlijk gespitst. Wij, mensen, zouden het oortje in ons gezicht voorzichtig anders positioneren, lijkt mij zomaar. Hoewel de mens ook heel veel van een baby (of baby's) kan hebben. Deze schapenmoeder liet het lichaamsdeel van haar lam gelaten of misschien wel liefdevol op haar gelaat liggen. Ik denk niet, dat zij in staat is om het met haar poten anders op te lossen.
De jonge generatie zal waarschijnlijk vermoeid zijn van het dartelen en spelen en de ooi zal het zogen en in de gaten houden van de kleinen ook niet in de koude kleren gaan zitten. Nou ja,.... koude kleren. De wollen vacht is nog op volledige wintersterkte, dus er zal weinig sprake zijn van kou lijden.
Zo'n compositie schreeuwt gewoonweg om een kiekje. Door de grote lichte vlakken is de belichting een punt van aandacht. De camera wil onder belichten, want er komt teveel licht op de sensor. Er wordt dan automatisch naar beneden overgecompenseerd. Gelukkig kunnen we de belichting stops plussen en minnen en op die manier een goede belichtingswaarde bereiken. Deze opname is één stop (+0.3 EV) overbelicht. Je loopt anders het risico, dat de donkere delen wel erg donker worden en details verloren zullen gaan.
Ik vind het geheel een vertederend voorjaarstafereeltje.
Foto gemaakt op: 02-05-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 337 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 125
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Ovis aries
Op pad zijn in de natuur betekent, dat je soms momenten tegenkomt, die je gewoon wel MOET fotograferen. Tijdens mijn wandeling in het gebied van de Westbroekse Zodden en de Tienhovense Plassen viel mijn oog (eigenlijk allebei mijn ogen natuurlijk, dus weer zo'n rare uitdrukking) op dit tafereeltje. Een rustende ooi met dito lammetjes. Het leek erop, dat moeder schaap even daarvoor: “En nu de koppen bij elkaar!”, naar haar kroost had geroepen. Eén van de twee lammeren was duidelijk direct één en al oor; de oren letterlijk gespitst. Wij, mensen, zouden het oortje in ons gezicht voorzichtig anders positioneren, lijkt mij zomaar. Hoewel de mens ook heel veel van een baby (of baby's) kan hebben. Deze schapenmoeder liet het lichaamsdeel van haar lam gelaten of misschien wel liefdevol op haar gelaat liggen. Ik denk niet, dat zij in staat is om het met haar poten anders op te lossen.
De jonge generatie zal waarschijnlijk vermoeid zijn van het dartelen en spelen en de ooi zal het zogen en in de gaten houden van de kleinen ook niet in de koude kleren gaan zitten. Nou ja,.... koude kleren. De wollen vacht is nog op volledige wintersterkte, dus er zal weinig sprake zijn van kou lijden.
Zo'n compositie schreeuwt gewoonweg om een kiekje. Door de grote lichte vlakken is de belichting een punt van aandacht. De camera wil onder belichten, want er komt teveel licht op de sensor. Er wordt dan automatisch naar beneden overgecompenseerd. Gelukkig kunnen we de belichting stops plussen en minnen en op die manier een goede belichtingswaarde bereiken. Deze opname is één stop (+0.3 EV) overbelicht. Je loopt anders het risico, dat de donkere delen wel erg donker worden en details verloren zullen gaan.
Ik vind het geheel een vertederend voorjaarstafereeltje.
Foto gemaakt op: 02-05-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 337 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 125
Statief: Manfrotto tripod
