Fotoalbum » Bomen » Beuk, uitlopende knop, jonge blad, vraat, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Beuk, uitlopende knop, jonge blad, vraat, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Fagus sylvatica
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Beuk, uitlopende knop, jonge blad, vraat, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Fagus sylvatica
Het is voorjaar; het “grote vreten” is weer begonnen. Na het winterseizoen komt het leven weer vol op stoom. Veel jonge dieren worden geboren en het groen spuit uit de knoppen. De sporen van vraat zijn ook direct te vinden. Het lijkt wel of het jonge groen al in de knop aan de nodige aanslagen wordt blootgesteld. Veel insectenlarven, waaronder natuurlijk de rupsen, doen zich tegoed aan het voedselrijke menu, dat hen op een presenteerblaadje wordt aangereikt. Het grote groeien moet nu starten. Anders ben je als levend organisme alweer te laat. Het draait in de natuur nu eenmaal om eten en gegeten worden. Na de “taaie kost” van de winter valt er volop te snoepen van een voedsel- en eiwitrijk dieet. Het valt mij op, dat jong blad al snel ten prooi valt aan de hongerige nakomelingen van veel insectensoorten.
Het jonge blad, wat uit deze knop van een beuk tevoorschijn komt is ook al voorgeproefd. Door het spel van het licht met de lichte beharing aan het uiteinde van de jonge bladeren en de fraaie compositie van de knopschubben boven het blad viel dit beeld mij op. Het is dan even uitproberen met de belichting, maar het moet dan lukken om een mooie opname te kunnen maken. In het linkse blad op deze foto zijn de vraatsporen al duidelijk te zien. Ook de keutels van de daders zijn waarneembaar. Of de “boosdoeners” nog aanwezig waren, heb ik niet gecontroleerd. Ik had dat kunnen doen om misschien te achterhalen welke schrokoppen aan het “werk” zijn geweest. Ik heb nagelaten dat te doen, omdat ik er uiteindelijk misschien toch niet echt iets wijzer van wordt. Sommige van deze veelvraten rollen zich in in het blad om zo aan eventuele vijanden te kunnen ontkomen. Er wordt dus plat gezegd een geraffineerd spelletje verstoppertje gespeeld. Maar dan wel een versie op leven en dood. Het schrokken gaat ondertussen gewoon door, want voor je het weet, moet je als larve verpoppen. In de pop (cocon) vindt de gedaanteverwisseling plaats naar imago oftewel volwassen insect. Dit lijkt mij ook een energieverslindende bezigheid.
Als imago gaat het insect deelnemen aan de instandhouding van de soort. De volgende generatie “grote vreters” wordt op deze manier gewaarborgd en dat is maar goed ook. Vele dieren, die voor hun voortbestaan afhankelijk zijn van insecten en hun larven, zouden anders een ernstig voedselprobleem aan den lijve gaan ondervinden.
Wij mensen kunnen overigens ook genieten van de vele soorten insecten, hoewel het voortbestaan van een aantal van deze zespotigen van menigeen direct beëindigd mag worden. Dat hierdoor andere dieren direct een voedselgebrek op zouden kunnen lopen en daardoor ook het veld zouden moeten ruimen, geeft aan dat ieder organisme, hoe lastig soms ook, een functie heeft in het grote raderwerk van de natuur.
N.B.: De foto is iets bijgesneden!
Foto gemaakt op: 30-04-2009
Afmeting: 3253x2440 pixels / 27,54x20,66 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 420 mm.
Sluitertijd: 1/100
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Fagus sylvatica
Het is voorjaar; het “grote vreten” is weer begonnen. Na het winterseizoen komt het leven weer vol op stoom. Veel jonge dieren worden geboren en het groen spuit uit de knoppen. De sporen van vraat zijn ook direct te vinden. Het lijkt wel of het jonge groen al in de knop aan de nodige aanslagen wordt blootgesteld. Veel insectenlarven, waaronder natuurlijk de rupsen, doen zich tegoed aan het voedselrijke menu, dat hen op een presenteerblaadje wordt aangereikt. Het grote groeien moet nu starten. Anders ben je als levend organisme alweer te laat. Het draait in de natuur nu eenmaal om eten en gegeten worden. Na de “taaie kost” van de winter valt er volop te snoepen van een voedsel- en eiwitrijk dieet. Het valt mij op, dat jong blad al snel ten prooi valt aan de hongerige nakomelingen van veel insectensoorten.
Het jonge blad, wat uit deze knop van een beuk tevoorschijn komt is ook al voorgeproefd. Door het spel van het licht met de lichte beharing aan het uiteinde van de jonge bladeren en de fraaie compositie van de knopschubben boven het blad viel dit beeld mij op. Het is dan even uitproberen met de belichting, maar het moet dan lukken om een mooie opname te kunnen maken. In het linkse blad op deze foto zijn de vraatsporen al duidelijk te zien. Ook de keutels van de daders zijn waarneembaar. Of de “boosdoeners” nog aanwezig waren, heb ik niet gecontroleerd. Ik had dat kunnen doen om misschien te achterhalen welke schrokoppen aan het “werk” zijn geweest. Ik heb nagelaten dat te doen, omdat ik er uiteindelijk misschien toch niet echt iets wijzer van wordt. Sommige van deze veelvraten rollen zich in in het blad om zo aan eventuele vijanden te kunnen ontkomen. Er wordt dus plat gezegd een geraffineerd spelletje verstoppertje gespeeld. Maar dan wel een versie op leven en dood. Het schrokken gaat ondertussen gewoon door, want voor je het weet, moet je als larve verpoppen. In de pop (cocon) vindt de gedaanteverwisseling plaats naar imago oftewel volwassen insect. Dit lijkt mij ook een energieverslindende bezigheid.
Als imago gaat het insect deelnemen aan de instandhouding van de soort. De volgende generatie “grote vreters” wordt op deze manier gewaarborgd en dat is maar goed ook. Vele dieren, die voor hun voortbestaan afhankelijk zijn van insecten en hun larven, zouden anders een ernstig voedselprobleem aan den lijve gaan ondervinden.
Wij mensen kunnen overigens ook genieten van de vele soorten insecten, hoewel het voortbestaan van een aantal van deze zespotigen van menigeen direct beëindigd mag worden. Dat hierdoor andere dieren direct een voedselgebrek op zouden kunnen lopen en daardoor ook het veld zouden moeten ruimen, geeft aan dat ieder organisme, hoe lastig soms ook, een functie heeft in het grote raderwerk van de natuur.
N.B.: De foto is iets bijgesneden!
Foto gemaakt op: 30-04-2009
Afmeting: 3253x2440 pixels / 27,54x20,66 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 420 mm.
Sluitertijd: 1/100
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod